California

California
Limantour beach, Point Reyes

maandag 31 oktober 2016

Cider

Het is wat met de overvloed aan appels dit jaar!
Een diepvries vol met appelmoes, een ijskast vol met eetappels, bokalen vol appelringen...
Omdat alles vol zit en er toch nog appels blijven vallen, wordt er nu versapt om cider te maken
De eerste keer ging het nogal geïmproviseerd. 
Alle appels binnen handbereik gingen de Versapers in.
Achteraf bleek dat niet eens een slecht plan: verschillende soorten appels leveren elk hun bijdrage aan de cider. De ene is zuur, de ander zoet, nog een ander bevat meer gisten op de schil.
Na een halve dag appels wassen, ontdoen van klokhuizen en vieze valplekken, versappen, was de enige dame-jeanne die Kek nog in huis had eigenlijk nog niet vol genoeg. Teveel lucht boven het sap betekent teveel zuurstofgas en die moet eerst allemaal op voordat de gisting tot ethanol kan beginnen.
Na een paar dagen beginnen er toch gasbellen doorheen het waterslot te komen.



Bij een tweede poging heeft Kek twee soorten appels apart gehouden! 
In de kleinste fles zit sap van valappels van een zaailing uit de moestuin.
In de middelste fles zit sap van Notarisappel.
De grote dame-jeanne is de mengelingfles.
Zo leren we misschien nog iets bij over geschiktheid van appelrassen voor cider. 
Deze keer zijn de (kleinere) vaten te vol, want na een paar dagen zit er al zoveel appelprut in het waterslot dat de gasbellen er niet meer doorheen kunnen...
Bij het verwijderen van het waterslot om te reinigen, spoot er vanalles door de opening in de stop.


En ja, Kek werkt volgens de methode van de spontane gisting, ttz dat enkel gisten die van nature op de appels aanwezig zijn, meedoen.
Dat gaat trager en is ook wel spannend,  maar het is uiteindelijk de 'natuurlijke' weg.

Binnen twee maand moet er overgeheveld worden. Daarna nog twee maand laten gisten en op flessen trekken.
Tegen de zomer staat de appelcider koel te wachten om gedronken te worden...

zondag 23 oktober 2016

Altijd

Altijd als Kek appels raapt,
Appels schilt, een appel eet,
Altijd bij het rapen van kastanjes of noten,
Bij het werken in de moestuin,
Of het niet in de moestuin werken,

Als het stoofke snort of de zoemer zoemt,
Als ze rekeningen betaalt en papieren ordent,
Als ze aan de zee denkt,
Als Obama in het nieuws komt,
Bij het piano oefenen en tijdens het blokfluiten,

Op de bus en de trein,
Als er getankt moet worden,
Tijdens het wandelen,
Als de zon schijnt,
Als het regent en de goten overlopen,

Als de paddenstoelen uit de grond schieten,
Als Harie binnenkomt of kotsgeluiden maakt,
Als de Campines door de tuin trekken,
Bij volle maan of een mooie sterrenhemel,
Bij het thuiskomen, het opstaan en gaan slapen,

Bij het douchen, het tandenpoetsen, het doorspoelen van de WC,
In de bib en in de Bijster,
Als de mannekes goe bezig zijn,
Als het nootjestijd is,
Als Kek koude voeten heeft of weer eens in haar vinger sneed,

Denkt ze aan Snor.
Altijd denkt ze aan Snor.
En het moet nog winter worden...



vrijdag 7 oktober 2016

Ontdekkingen...

We leren weer wat bij, aan het begin van deze herfst...

Over appels ringen
Dat het appeltijd is, is duidelijk.
En het is een goed appeljaar, appels zijn er in overvloed.
Naast appelmoes, appeltaart, appelcake, appelcrumble, appelsap maakt Kek nu ook appelringen!
Je kan ze (lekker) krokant maken, of je kan ze nog wat sappig houden.
Niet elke appelsoort valt even makkelijk te ringen. Zachte, sappige appels gaan heel goed, harde, eerder droge en stevige appels gaan minder goed.
Het is eigenlijk een koud kunstje met een Aga in huis...
De appels wassen, ontdoen van klokhuizen met een appelboor, in schijven van zowat een halve cm dik snijden en de oven in.
Schillen hoeft niet, maar kan natuurlijk.



In de 'onderste' Aga-oven duurt het ongeveer 5-6u voor nog een beetje malse ringen en zeker 8u voor krokante ringen.
Op een rooster drogen ze sneller.


Kek test af en toe eens of ze al goed zijn.
Van de eerste lading bleven er niet veel over om te bewaren door al dat geproef tijdens het drogen.

Over huisnummers in Gent
Gent voert blijkbaar sinds kort een beleid om in de stadskern meer gezinswoningen te behouden.
Niet elk huis kan dus zomaar opgesplitst worden in apartementen.
En niet iedereen kan zich zomaar op een adres laten domicilieren.
Benieuwd wat de gevolgen gaan zijn van onze nieuwe nummers 16-0, 16-1 en 16-2 in Gent!

Over wassen met kastanjes
Het is spannend de eerste keer, maar het werkt!
In de wilde kastanje (de paardenkastanje ofte Aesculus hippocastanum) zitten namelijk saponinen. 
Saponinen zijn verbindingen die in sommige planten voorkomen, schuim vormen en een werking hebben vergelijkbaar met zeep.
Het gaat als volgt.
Spoel een stuk of acht kastanjes.
Snij ze in vier of meer.



Doe de stukken met 300ml water in een afsluitbare pot of fles.


Schudden en een nachtje laten staan.
Afgieten en klaar!
De eerste test met een kookwasprogramma is heel positief.

Over traagheid
Traagheid kan soms eens deugddoen!
Om een gesubsidieerde leerling te kunnen zijn in de muziekacademie, moet Kek zich ook inschrijven voor een gesubsidieerd vak en niet alleen voor instrument.
Dat vak wordt muziekgeschiedenis en alhoewel Kek initieel niet van plan is om ooit naar de les te gaan, laat staan om examen te gaan afleggen voor dat vak, geeft ze het uiteindelijk toch een kans.
De periodes die besproken worden (middeleeuwen, renaissance en barok) zijn uiteindelijk muzikale periodes waarmee ze enige affiniteit heeft.
En wat blijkt: het is zowaar een rustpunt in de week!
Het lesgeven stijl jaren zestig, prentjes uit boeken tonen, de luisterfragmenten, het gezapig sfeertje...

Over files en porto
Files zijn niet altijd te voorzien en soms echt vreselijk.
Gewoonlijk houdt Kek heel erg rekening met spitsuren en eventuele wegenwerken bij het plannen van haar ritten. Het is zo hatelijk om in een file te staan...
Ongevallen zijn echter niet te voorzien, evenmin happenings in het sportpaleis in Deurne. Happenings die de hele Antwerpse ring nog maar eens extra laten dichtslibben.
In de file hoort ze op de radio een man praten over zijn moeder met Alzheimer.
Geweldige herkenbaarheid!
Tot zijn verbazing herkent de man zijn moeder op een foto genomen in de kapel. 
De vrouw ontkent dat ze in de dienst aanwezig was.
'Geloven in god? Neen, ik geloof in porto!'

Over voeding in rusthuizen
Er is nog wat werk aan...
Kek komt tegenwoordig regelmatig in rusthuizen, met dank aan een moeder die sinds kort niet meer alleen kan wonen en een schoonmoeder die dat al een hele tijd niet meer kan.
Dat het eten in rusthuizen beter kan, daar is Kek al lang van overtuigd.  
Minder moet het zijn, maar beter en gezonder!
En dan zien we op het menu als avondeten staan: brood met gehakt.
Kek haar verbazing is groot als ze merkt dat het gaat om rauw gehakt, een bal rauw gehakt van zowat de grootte van een tennisbal.
We zijn natuurlijk in de far west, maar toch.
Het moet een regelrechte nachtmerrie zijn om als bejaarde vegetariër, gewend aan gezonde voeding, in zo'n instelling terecht te komen...
En dan vraagt men zich nog af hoe het komt dat de mensen er moeilijke stoelgang hebben. 
Op de website van het federaal agentschap voor de veiligheid van de voedselketen valt het volgende te lezen:
'Bedrijven die varkensvlees bereiden bestemd om rauw te worden gegeten moeten bijzonder waakzaam zijn voor de goede hygiënepraktijken en het respect voor de koudeketen. Verder houdt het eten van rauw varkensvlees geen hoog risico in als uzelf ook deze principes hanteert.
Maar opgelet: het eten van rauw varkensvlees is te vermijden voor gevoelige doelgroepen, zoals jonge kinderen, zwangere vrouwen, ouderen en zieken. Daar blijft voorzichtigheid het ordewoord!'
Tja...

Over Hana Blažiková
Op 7 oktober tijdens het feestconcert mét academische zitting, ter gelegenheid van 10 jaar AMUZ, ontdekt Kek dat Hana meer dan gregoriaanse of middeleeuwse liedjes kan zingen.
Kek hoorde haar zingen in het Tiburtina-ensemble, de Tsjechische dames die voornamelijk gregoriaanse gezangen brengen. Ze viel er onmiddellijk op.
Nu blijkt Hana Blažiková voor vier jaar artiest in residentie te zijn in AMUZ.
Daar zit zeker nog muziek in!