Sinds jaar en dag is Brugge voor Kek op een of andere manier met muziek verbonden.
Als we vroeger, pakweg 20 jaar geleden op bezoek gingen bij tante Nonne, dan was het met alle instrumenten mee om voor de hele Brugse Carmel een concertje te geven.
Nog maar vijf jaar geleden ontdekten we de MA-concerten én de mogelijkheid om in de hotellerie van de Carmel te overnachten.
En nu heeft Kek een weekend Monteverdi in het concertgebouw achter de rug.
Het is een goeie deal: concerten in Brugge en logeren in de Carmel!
En Monteverdi's muziek is geweldig, zowel de madrigalen door Anima eterna, als de integrale vespers door Collegium vocale.
Hier (ergens) krijg je een idee, voor zo lang dat nog online staat!
Overdag - de concerten zijn 's avonds - is er veel tijd om door herfstig Brugge te dwalen.
Vergeet 'de' reien en 'het' begijnhof en 'het' minnewater.
Er is overal water en er zijn overal godshuizen waar je kan genieten van rust en schoonheid, zonder hordes toeristen.
En er zijn nog veel straatjes waar het heerlijk uitgestorven is.
Kek snapt niet hoe normale mensen in Brugge 'overleven': je moet voortdurend op je hoede zijn voor al die toeristen.
Ze is ondertussen wel specialist in het herkennen van échte bruggelingen: handig als je bvb op zoek bent naar een doodgewone krantenwinkel.
Ze zijn vaak met de fiets, of laten een hondje uit...
Voor streetart moet je (voorlopig) niet in Brugge zijn!
Kek kan het zich wel voorstellen dat die popperige huisjes echt niet mogen bespoten worden...
Alhoewel: er is dit jaar een projectje gestart: Lengendz.
Jamz heeft een eerste werk mogen maken, in de Hauwerstraat.
Ondertussen zou ook Strook, waarvan al werk te zien is in Oostende, bezig moeten zijn met zijn plankskes...
Natuurlijk is er veel ander moois te zien in Brugge, ondermeer deze koppen boven deuren en ramen van oude huisjes.
Er is een heel bijzonder tuintje in de Pottenmakersstraat.
Je kunt er zomaar binnengaan...
En als je je fiets lang niet gebruikt, krijg je dit...
Achter meters hoge muren gaan ook mooie tuinen schuil!
Die zijn niet altijd toegankelijk, maar het Sebrechtsparkje is dat wel.
In de 15de eeuw nog moestuin van de grauwe zusters, werd het begin 20ste eeuw eigendom van de Brugse chirurg Sebrechts.
Sinds 1980 is het in handen van de stad.
Kek ontdekt op de markt ook een heuse reisboekhandel!
Het is eigenlijk een, weliswaar apart, deel van boekhandel De Reyghere.
En ze gaat natuurlijk ook langs boekhandel de Raaklijn en naar de Oxfam winkel in de LeopoldIIlaan.
In de Brugse Oxfam staan de boeken per auteur en per thema gerangschikt!
En ze hebben er veel!!!
Eten is een beetje een probleem in Brugge: restaurants genoeg, veel toeristenvallen ook, maar o zo weinig vegetarisch aanbod!
Nu de Lotus niet meer bestaat en er in De Bron nog enkel na reservatie kan geluncht worden, en dan alleen op weekdagen, zijn er bitter weinig vegetarische opties.
Kek had er zich nochtans op verheugd en stond al om 11:30 bij de Bron, maar helaas...
Alles was volgeboekt.
Na twee keer de Pain Quotidien, gaat Kek weer eens op pad naar Noon, maar dat is (weer) niet open...
's Avonds is het vegetarische kloosterkost in de Carmel!
Boven de Carmel van Brugge hangen donkere wolken.
Er zijn nog te weinig nonnen, en de meeste zijn oud of ziek.
Het bisdom vindt de toestand onhoudbaar.
Kek vindt het heel droevig, maar hoort tijdens het ontbijt dat er een groep 'vrienden van de Carmel' bezig is om uit te zoeken hoe de nonnen toch kunnen blijven.
Als dat lukt, zal er nog vaak naar concerten in Brugge gegaan worden!
Maar het zou vooral super zijn voor de nonnen zelf, natuurlijk.
